آنمی(کم‌ خونی) چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

آنمی(کم‌ خونی) چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

 

آهن یکی از مهم‌ترین مواد معدنی است که برای عملکرد صحیح بدن ضروری است. این موضوع آنقدر اهمیت دارد که شما باید مقدار کافی از این ماده را در رژیم غذایی روزانه خود مصرف کنید. عدم دریافت آهن کافی و کمبود آن می‌تواند بیماری‌هایی مثل کم خونی را به همراه داشته باشد.

نکته جالب توجه این است که غذاهای مصرف شده نه تنها روی میزان آهن دریافتی تاثیر دارند، بلکه روی کیفیت جذب آن در داخل بدن نیز اثرگذار هستند. هنگامی که آهن جذب بدن می‌شود، به عنوان یکی از اجزای تشکیل‌دهنده هموگلوبین مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای درک بهتر اهمیت آهن، بد نیست بدانید که هموگلوبین همان پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز خون پیدا می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا اکسیژن را در اقصی نقاط بدن به حرکت در بیاورند.

آهن در ساختار میوگلوبین نیز وجود دارد. میوگلوبین نیز یکی از پروتئین‌های ذخیره کننده اکسیژن است که در عضلات وجود دارند. این اکسیژن ذخیره شده، پس از فعال شدن عضلات مصرف می‌شود.

حالا که با اهمیت آهن آشنا شدید، باید بگوییم که مقدار آهن مصرفی توصیه شده برای عموم افرد، بین ۷ تا ۱۸ میلی‌گرم در روز است. مقدار آهن توصیه شده برای زنان باردار نیز به ۲۷ گرم افزایش می‌یابد.

دلایل کم خونی :

کاهش RBC یا هموگلوبین می تواند به یکی از سه علت زیر باشد:

بدن شما RBC کافی را تولید نمی کند.

ا RBC ها توسط بدن شما تخریب می شوند.

از دست رفتن خون به علت قاعدگی، آسیب، یا سایر علل خونریزی.

بسته به علت، کم خونی می تواند به انواع زیر تقسیم شود:

انواع کم خونی:

 

نارسایی کمبود آهن :

کم خونی فقر آهن شایع ترین نوع کم خونی است ؛ آهن برای انسان ضروری است تا هموگلوبین تولید کند و از دست دادن خون، رژیم غذایی نامناسب و عدم توانایی بدن برای جذب آهن از غذا می تواند منجر به کمبود آهن شود. در نتیجه، بدن شما قادر به تولید هموگلوبین کافی نیست، که منجر به کم خونی می شود.

کم خونی آپلاستیک :

این نوع کم خونی زمانی ایجاد می شود که بدن شما گلبول های قرمز (RBC) را به اندازه کافی تولید نمی کند. RBC ها در مغز استخوان هر 120 روز تولید می شوند. هنگامی که مغز استخوان قادر به تولید RBC نیست، تعداد سلول های خون کاهش می یابد و منجر به کم خونی می شود.

کم خونی سلول داسی شکل :

بیماری سلول داسی شکل، یک اختلال جدی در خون است که باعث داسی شدن شکل سلول های خونی می شود. سلول های قرمز خون در این نوع کم خونی داسی شکل یا صاف غیرطبیعی می شوند. RBC ها حاوی هموگلوبین های غیر طبیعی هستند که به عنوان هموگلوبین سلول داسی شکل شناخته می شوند و شکل غیر طبیعی آن را به وجود می آورند. سلولهای داسی شکل چسبنده هستند و می توانند جریان خون را متوقف کنند.

کم خونی همولیتیک:

این نوع کم خونی زمانی ایجاد می شود که گلبول های قرمز قبل از عمر طبیعیشان از بین بروند. مغز استخوان قادر به تولید RBC جدید به اندازه کافی برای تقاضایش نیست.

کم خونی کمبود ویتامین:

مانند آهن، ویتامین B12 نیز برای تولید مناسب هموگلوبین مورد نیاز است. اکثر محصولات حیوانی غنی از ویتامین b12 هستند. اما اگر شما گیاهخوار هستید، ممکن است کمبود ویتامین B12 داشته باشید. این می تواند باعث عدم تولید کافی هموگلوبین در بدن شما منجر شود و منجر به کم خونی می شود. این نوع از کم خونی نیز به عنوان کم خونی فقر آهن نیز شناخته می شود.

تالاسمی :

تالاسمی یک اختلال ژنتیکی ارثی است که در آن بدن به اندازه کافی سلول های قرمز تولید نمی کند در نتیجه افراد مبتلا به تالاسمی می توانند کم خونی خفیف تا شدید داشته باشند.

کم خونی فانکونی:

کم خونی فانکونی یک اختلال ژنتیکی نادر است که باعث اختلال در عملکرد مغز استخوان می شود. کم خونی فانکونی مانع از تولید RBC توسط مغز استخوان می شود همچنین می تواند باعث ایجاد RBC غیر طبیعی شود که می تواند منجر به سرطان شود و اندام ها و بافت های بدن شما را تحت تاثیر قرار دهد. کودکانی که کم خونی فانکونی را به ارث می برند، نقایص مادرزادی دارند.

کم خونی ناشی از خونریزی :

خونریزی بیش از حد در طی قاعدگی یا خونریزی ناشی از آسیب، جراحی، سرطان یا دستگاه ادراری یا اختلال عملکرد دستگاه گوارش می تواند منجر به کم خونی شود پس هنگامی که در شما هر یک از این انواع کم خونی تشخیص داده شد، چه اتفاقی می تواند رخ دهد؟

عوامل خطرناک کم خونی :

• زنان و کودکان بیشتر مستعد ابتلا به کم خونی نسبت به مردان هستند.
• کم خونی در دوران بارداری شایع است اما نباید بدون درمان رها شود.
• عفونت کاندیدا می تواند از جذب ویتامین های B جلوگیری کند و کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به کم خونی شود.
• مسائل گوارشی مانند بیماری کرون، زخم، و IBS می تواند باعث کم خونی شود.
• مصرف داروهای مکرر می تواند یک عامل خطرناک برای کم خونی باشد.
• افراد بالای 65 سال می توانند کم خون شوند.

تشخیص کم خونی :

با دیدن علائم، نشانه ها و عوامل خطر کم خونی، ممکن است به این نتیجه برسید که کم خونی دارید اما ممکن است درست نباشد. چطوری می توانید بفهمید که کم خونی دارید با تشخیص درست ؛ در این بخش از سلامت نمناک مراحلی که پزشک شما برای تایید کم خونی انجام می دهد،آورده ایم.

 

۱۰ مورد از علائم فقر آهن یا کم خونی

۱. خستگی غیرمعمول به عنوان یکی از علائم کمبود آهن

احساس خستگی یکی از شایع‌ترین علائم فقر آهن است که بیش از نیمی از افراد مبتلا به کم خونی آن را تجربه می‌کنند. چرا که بدن برای تهیه پروتئینی به نام هموگلوبین، که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود، به آهن احتیاج دارد. هموگلوبین نیز به حمل اکسیژن در بدن کمک می‌کند.

وقتی بدن کمبود هموگلوبین داشته باشد، اکسیژن کمتری به بافت‌ها و ماهیچه‌ها می‌رسد و آن‌ها را از انرژی محروم می‌کند. علاوه بر این، برای حرکت خون غنی از اکسیژن، قلب باید بیشتر کار کند که می‌تواند شما را خسته کند. در نتیجه علائم پایین بودن اکسیژن خون و خطر هموگلوبین پایین باید جدی گرفته شود.

از آن‌جا که خستگی اغلب به عنوان یک قسمت عادی از زندگی پرمشغله و مدرن در نظر گرفته می‌شود، تشخیص کمبود آهن و علامت فقر آهن تنها با این علائم دشوار است.

با این حال، بسیاری از افراد مبتلا به فقر آهن در کنار ضعف، احساس بی‌حوصلگی، مشکل در تمرکز یا بهره‌وری ضعیف در محل کار و سطح انرژی پایین دارند.

خلاصه: خستگی یکی از شایع‌ترین علائم کمبود آهن و نشانه های کم خونی است. این امر به دلیل اکسیژن رسانی ضعیف به بافت‌های بدن و محروم شدن آن‌ها از انرژی است.

۲. رنگ پریدگی به عنوان یکی از نشانه های کم خونی

پوست رنگ پریده و رنگ پریدگی قسمت داخلی پلک‌های پایین از دیگر نشانه های کم خونی و  فقر آهن است و در صورت مشاهده باید برای درمان کم خونی اقدام کرد.

علت رنگ قرمز خون، هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز است، بنابراین پایین بودن هموگلوبین خون در هنگام کمبود آهن باعث می‌شود تا از قرمزی خون کم شود. به همین دلیل ممکن است رنگ سالم و گلگون خون در افراد مبتلا به کمبود آهن از بین برود.  خطرات هموگلوبین پایین را باید جدی گرفت و بررسی کرد تا دلیل پایین بودن هموگلوبین مشخص شود.

این رنگ پریدگی در افراد مبتلا به کمبود آهن می‌تواند در تمام بدن ظاهر شود یا به یک ناحیه محدود شود، مانند صورت، لثه‌ها، داخل لب‌ها یا پلک‌های پایین و حتی ناخن‌ها.

 اغلب این اولین موردی است که پزشکان به عنوان نشانه‌ای از کمبود آهن به دنبال آن هستند. اما باید توسط آزمایش خون تأیید شود تا بتوان برای کم خونی اقدام کرد.

رنگ پریدگی بیشتر در موارد متوسط ​​یا شدید کم خونی مشاهده می‌شود.

اگر پلک پایین خود را به سمت پایین بکشید، لایه داخلی باید به رنگ قرمز درخشان باشد. اگر صورتی کم رنگ یا زرد رنگ است، ممکن است نشانگر کمبود آهن باشد.

خلاصه: رنگ پریدگی به طور کلی یا در نواحی خاصی مانند صورت، سطح داخلی پلک تحتانی یا ناخن‌ها ممکن است نشانه کمبود آهن متوسط ​​یا کم خونی شدید باشد. این مشکل به دلیل پایین بودن هموگلوبین خون، که به خون رنگ قرمز می‌دهد، است.

۳. تنگی نفس از نشانه های این بیماری

هموگلوبین، سلول‌های قرمز خون را قادر می‌سازد تا اکسیژن را در بدن منتقل کنند.

هنگامی که بدن به علت فقر آهن با مشکل هموگلوبین پایین خون مواجه باشد، میزان اکسیژن‌رسانی نیز پایین می آید. این بدان معناست که ماهیچه‌ها اکسیژن کافی برای انجام فعالیت‌های طبیعی مانند پیاده روی را دریافت نمی‌کنند.

در نتیجه سرعت تنفس افزایش می‌یابد زیرا بدن سعی می‌کند اکسیژن بیشتری به دست آورد.

به همین دلیل تنگی نفس یکی از علائم پایین بودن اکسیژن خون و در نتیجه از نشانه های کم خونی است.

اگر هنگام انجام کارهای عادی و روزمره‌ای که قبلاً برایتان آسان بودند مانند پیاده‌روی، بالا رفتن از پله‌ها یا ورزش دچار تنگی نفس می‌شوید، کمبود آهن می‌تواند علت آن باشد.

خلاصه: تنگی نفس یکی از علائم کمبود آهن است، زیرا سطح هموگلوبین پایین به این معناست که بدن قادر به انتقال اکسیژن موردنیاز عضلات و بافت ها نیست.

۴. سردرد و سرگیجه از علائم کم خونی

کمبود آهن ممکن است باعث سردرد شود.

به نظر می‌رسد این علامت نسبت به بقیه شیوع کمتری دارد و غالباً با سبکی سر یا سرگیجه همراه است.

در صورت کمبود آهن، سطح هموگلوبین پایین در گلبول‌های قرمز به معنای نرسیدن اکسیژن کافی به مغز است. در نتیجه رگ‌های خونی در مغز متورم شده و باعث فشار و سردرد می‌شوند.

اگرچه دلایل زیادی برای سردرد وجود دارد، سردردهای مکرر، عود کننده و سرگیجه می‌تواند نشانه فقر آهن باشد.

خلاصه: سردرد و سرگیجه می‌تواند نشانه کمبود آهن و یکی از علامت های کم خونی باشد. هموگلوبین پایین خون به معنای کافی نبودن اکسیژن‌رسانی به مغز است و باعث تورم رگ‌های خونی و ایجاد فشار می‌شود.

۵. تپش قلب از نشانه های مشکل آهن در بدن

ضربان قلب قابل توجه، که به عنوان تپش قلب نیز شناخته می‌شود، می‌تواند یکی دیگر از علائم کم خونی یا فقر آهن باشد..

در فقر آهن، سطح هموگلوبین پایین به معنای این است که قلب برای حمل اکسیژن باید بار بیشتری متحمل شود. این حالت می‌تواند باعث ضربان قلب نامنظم  یا احساس  ضربان قلب تند و غیر طبیعی شود.

در موارد کم خونی شدید، این مساله می‌تواند منجر به بزرگ شدن قلب، سوفل یا نارسایی قلبی شود.

با این حال، این علائم خیلی شایع نیستند. برای تجربه آن‌ها باید به مدت طولانی از کمبود آهن رنج ببرید.

خلاصه: در موارد کمبود آهن، قلب برای انتقال اکسیژن به بدن سخت کار می‌کند. این می‌تواند به ضربان قلب نامنظم یا سریع یا حتی سوفل، بزرگ شدن قلب یا نارسایی قلبی منجر شود.

۶. مو و پوست خشک و آسیب‌پذیر از علائم این بیماری

خشکی و آسیب دیدن پوست و مو می‌تواند از علائم فقر آهن باشد. چرا که وقتی بدن از نظر آهن دچار کمبود است، اکسیژن محدود خود را به سمت عملکردهای مهم‌تر مانند ارگان‌ها و سایر بافت‌های بدن هدایت می‌کند.

هنگامی که پوست و مو از اکسیژن محروم شوند، می توانند خشک و ضعیف شوند. موارد کم خونی شدید به ریزش مو مرتبط بوده و باید برای درمان فقر آهن شدید اقدام کرد.

کاملاً طبیعی است که روزانه مقداری مو هنگام شستشو و شانه زدن بریزند، اما اگر میزان ریزش مو بیشتر از حد نرمال شود، می‌تواند به دلیل کمبود آهن باشد.

خلاصه: از آنجا که پوست و مو در هنگام کمبود آهن اکسیژن کمتری از خون دریافت می‌کنند، می‌توانند خشک و آسیب‌پذیر شوند. در موارد شدیدتر ریزش مو اتفاق می‌افتد.

۷. تورم و درد زبان و دهان

گاهی اوقات فقط نگاه کردن به داخل یا اطراف دهان می‌تواند سرنخی از اینکه آیا شما از کم خونی فقر آهن رنج می‌برید یا خیر بدهد.

 زبان متورم، ملتهب، رنگ پریده یا به طرز عجیبی صاف از علائم فقر آهن به حساب می آیند.

پایین بودن هموگلوبین خون در فقر آهن می‌تواند باعث لکه دار شدن زبان شود، در حالی که سطوح پایین میوگلوبین می‌تواند باعث درد، صافی و تورم آن شود. میوگلوبین پروتئینی در سلول‌های قرمز خون است که از عضلات پشتیبانی می‌کند، مانند عضله‌ای که زبان را تشکیل می‌دهد. کمبود آهن همچنین می‌تواند باعث خشکی دهان، ترک‌های قرمز رنگ در گوشه‌های دهان یا زخم‌های دهان شود.

خلاصه: زبان دردناک، متورم یا بسیار صاف، همچنین ترک‌هایی در گوشه‌های دهان می‌تواند نشانه کم خونی و فقر آهن باشد.

۸. پاهای بی‌قرار

فقر آهن به سندرم پای بی‌قرار مرتبط است. سندرم پای بی قرار، احساس نیاز شدید برای تکان دادن پاها در حالت استراحت است. همچنین می‌تواند باعث احساس خارش ناخوشایند و عجیب در پاها شود. این مشکل، معمولاً شب‌ها بدتر است، به این معنی که مبتلایان ممکن است برای خوابیدن، دچار مشکل شوند.

دلایل سندرم پای بی قرار همچنان ناشناخته است. با این حال، تصور می شود تا ۲۵٪ از افراد مبتلا به سندرم پای بی‌قرار، کم خونی و فقر آهن دارند و هر چه سطح آهن پایین‌تر باشد، علائم آن نیز شدیدتر است.

خلاصه: افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن شانس بیشتری برای تجربه سندرم پای بی‌قرار دارند. این سندرم یک احساس نیاز شدید برای حرکت پاها هنگام استراحت است.

۹. ناخن‌های شکننده یا قاشقی شکل به عنوان علامت فقر آهن

یکی از علائم بسیار ناشایع کمبود فقر آهن، ناخن‌های شکننده یا قاشقی شکل است که کولیونشیا نام دارد. این مشکل اغلب با ناخن‌های شکننده آغاز می شود که به راحتی شکسته شده و ترک برمی‌دارند.

در مراحل بعدی کمبود آهن، ناخن‌ها به شکل قاشق درمی آیند؛ وسط ناخن فرو رفته و لبه‌های آن بلند می‌شود تا ظاهری گرد، مانند یک قاشق پیدا کند.

با این حال، این یک عارضه جانبی نادر است و معمولاً فقط در موارد شدید آنمی فقر آهن مشاهده می‌شود و باید برای درمان فقر آهن شدید در این مورد اقدام کرد.

خلاصه: ناخن‌های شکننده یا قاشقی شکل می‌تواند نشانگر کم خونی شدید باشد و باید برای درمان کم خونی شدید اقدام جدی کرد.

۱۰. سایر علائم بالقوه کم خونی

چندین نشانه دیگر وجود دارد که می‌تواند بیانگر کمبود آهن باشد. این‌ها معمولاً خیلی شایع نیستند و به غیر از کمبود آهن با بسیاری از شرایط دیگر ارتباط دارند.

علائم دیگر کم خونی و فقر آهن عبارتند از:

• هوس‌های عجیب: هوس کردن غذاهای عجیب و غریب یا مواد غیر غذایی که «پیکا» نام دارد. معمولاً میل به خوردن یخ، خاک رس، خاک، گچ یا کاغذ است و می تواند نشانه کمبود آهن باشد. همچنین می‌تواند در دوران بارداری نیز رخ دهد.
• احساس اضطراب: عدم وجود اکسیژن موجود در بافت‌های بدن در کمبود آهن ممکن است باعث احساس اضطراب شود. با این حال، با اصلاح سطح آهن، این مورد بهبود یافته یا حل می‌شود.
• دست و پای سرد: کمبود آهن به معنای کمبود اکسیژن‌رسانی به دست‌ها و پاها است. ممکن است برخی از افراد به طور کلی احساس سرما کنند یا دست و پایشان سرد شود.
• عفونت‌های مکرر: از آنجا که آهن برای سیستم ایمنی سالم مورد نیاز است، فقدان آن ممکن است باعث شود بیشتر از حالت عادی مستعد بیماری‌ها باشید.

خلاصه: از دیگر علائم کمبود آهن ممکن است علاقه به خوردن مواد عجیب، احساس اضطراب، سردی دست و پا و افزایش خطر عفونت باشد

درمان خانگی برای کم خونی :

اگر تعداد خون یا هموگلوبین کم بود، حیرت نکنید شما می توانید این وضعیت را تغییر دهید و زندگی سالمی داشته باشید برای این منظور در این بخش از سلامت نمناک بهترین درمان های خانگی برای درمان کم خونی وجود دارد.

1. سیب برای درمان کم خونی:

همیشه گفته می شود " یک سیب در روز خوردن، شما را از پزشک دور می کند." سیب غنی از آهن و مکمل های مختلف دیگری است با این حال، یکی نه، اما 2-3 عدد سیب در روز میتواند نیاز به آهن را برای یک روز تامین کند.

2. نمک اپسوم برای درمان کم خونی:

حمامی را با آب گرم مخلوط با نمک اپسوم بگیرید. همچنین می توانید پاهایتان را در آنها بگذارید.

3. چغندرقند برای درمان کم خونی:

چغندرقند یکی از سبزیجات غنی از آهن در زمین است ، شما می توانید آن را به عنوان سالاد بخورید و یا می توانید آبش را بگیرید.

یک چغندر قند متوسط، سه هویج و نصف سیب زمینی شیرین را در آبمیوه گیری ترکیب کنید. این آب را یک بار در روز بخورید.

شما همچنین می توانید آن را به عنوان یک سبزی پخته شده یا یک سالاد شیرینی بخورید.

در حین خوردن چغندر قند پوستش را نیز بخورید تا حداکثر ارزش تغذیه ای را دریافت کنید.

4. کشمش سیاه کورانت مناسب برای درمان کم خونی:

8-10 عدد از این کشمش های سیاه را برای یک شب در آب خیس کنید و 3-4 هفته اینار را در رژیم خود قرار دهید و این اولین چیزی باشد که در صبح می خورید. فراموش نکنید که دانه های کشمش توت سیاه را قبل از خوردن آن بردارید

5. عسل برای درمان کم خونی:

  

عسل یک درمان طبیعی عالی برای کم خونی است. آبنباتی با یک قاشق غذاخوری عسل، آب لیمو و سرکه سیب تهیه کنید.خوردن روزانه اش برای درمان کم خونی مفید است.عسل هموگلوبین را در خون افزایش می دهد و غنی از آهن، منگنز و مس است.

6. قابلمه های آهنی برای درمان کردن کم خونی:

غذاهای خود را در ماهیتابه و قابلمه های آهنی به صورت روزانه طبخ کنید، زیرا می توانید با افزایش آهن در غذا، مشکل کمبود آهن خود را برطرف کنید.

7. درمان کم خونی با ریشه داک زرد:

1/2 تا 1 قاشق چای خوری از ریشه داک زرد را سه بار در روز بخورید که می تواند به شما کمک کند تا مشکل کم خونی خود را درمان کنید.

8. درمان کم خونی با ریشه قاصدک و باباآدم:

مخلوط هر دو این گیاهان یک پادزهر عالی برای درمان کم خونی است. این گیاهان توانایی بدن را برای جذب آهن از غذای مصرفی افزایش می دهند

9. کمک ماساژ به درمان کم خونی:

تمام بدن را با روغن هایی، مانند خردل، زیتون یا نارگیل، ماساژ دهید تا به افزایش گردش خون بدن کمک باشد.

10. حمام سرد موثر در درمان کم خونی:

حمام آب سرد دو بار در روز به عنوان یک درمان موثر برای درمان کم خونی است.

11. انجیر موثر در درمان کم خونی:

انجیرها منبع خوبی از آهن هستند ؛ خوردن 3-4 عدد انجیر روزانه می تواند بدن شما را با آهن غنی کند. انجیر ها را می توان پس از یک شب خیساندن، در صبح مصرف نمود.

12. آب گوجه فرنگی برای کاهش کم خونی: 

آب گوجه فرنگی مخلوط با آب سیب را روزانه برای کاهش کم خونی بنوشید.

13. موز برای غلبه بر کم خونی:

مصرف موز رسیده با دو قاشق غذاخوری عسل، هر روز مفید است و این یک درمان طبیعی برای غلبه بر کم خونی است.

14. حمام آفتاب برای درمان کم خونی:

آفتاب گرفتن برای افرادی که تعداد گلبولهای قرمز کمی دارند مفید است.

15. بادام موثر در درمان کم خونی:

6-7 عدد بادام را در آب برای یک شب خیس کنید و صبح روز بعد پوست کنید و بخورید.

16. آملا (انگور فرنگی هندی) برای بهبود کم خونی:

60 میلی لیتر آب تازه آملا را با 25 میلی لیتر عسل مخلوط کنید و هر روز صبح آن را برای بهبود کم خونی خود مصرف کنید.

17. شیر برای درمان کم خونی:

حدود 5-7 توپ فلفل سیاه را در 200 میلی لیتر شیر اضافه کنید و آن را به خوبی در یک ظرف آهنی بجوشانید ، این شیر برای کمبود آهن و هموگلوبین بدن مفید است.

18. اسفناج برای درمان کم خونی:

اسفناج، به عنوان یک سبزی، یک درمان عالی برای غلبه بر کم خونی است ، خیلی بهتر کار خواهد کرد اگر با عسل مخلوطش کنیم.

سوپ اسفناج را دو بار در روز بخورید. برای تهیه سوپ، به 1 فنجان اسفناج پوره ای کمی آب اضافه کنید. 1 قاشق چایخوری روغن زیتون را در ماهیتابه بریزید، سپس چند حبه سیر خرد شده و پیاز را بریزید تا قهواه ای شوند.

حالا اسفناج خرد شده و کمی نمک را اضافه کنید و برای مدت 5 تا 10 دقیقه حرارت کم بدهید.

دو قاشق چای خوری عسل را در یک لیوان آب تازه اسفناج مخلوط کنید و یکبار در روز بخورید.

این روش را حداقل یک ماه ادامه دهید.

19. آلو و کشمش برای درمان کم خونی:

آلو و کشمش نیز منابع خوبی از آهن است و بهبود دهنده گلبول های قرمز در بدن هستند. این ها باید به مدت یک شب خیس شوند و صبح با شیر مصرف شوند.

20. انار برای درمان کم خونی:

یک فنجان آب انار، یک چهارم قاشق چای خوری پودر دارچین و دو قاشق چای خوری عسل را مخلوط کنید. این مخلوط را روزانه با صبحانه خود بنوشید.

یک روش دیگر، دو قاشق چایخوری پودر دانه انار خشک را با یک لیوان شیر گرم مخلوط کنید و یک تا دو بار در روز بشویید.

شما همچنین می توانید انار متوسطی ​​را هر روز صبح با معده خالی بخورید.

21. پروتئین حیوانی موثر در درمان کم خونی:

پروتئین حیوانی و گوشت آلی مانند کلیه و کبد که غنی از ویتامین B12 و آهن هستند که در تولید هموگلوبین موثر هستند.

22. دانه کنجد برای درمان کم خونی:

دو قاشق غذاخوری دانه کنجد سیاه را در آب دو تا سه ساعت خیس کنید.

فشار دهید تا صاف شود و خمیری از دانه های خیس شده تهیه کنید.

یک قاشق غذاخوری عسل اضافه کنید و خوب مخلوط کنید.

این مخلوط را دو بار در روز استفاده کنید.

یک قاشق چایخوری از دانه های کنجد سیاه را در آب گرم برای دو ساعت خیس کنید. مخلوط را به یک خمیر تبدیل کنید. مخلوط را در یک فنجان شیر گرم مخلوط کنید، عسل یا شکر زرد را اضافه کنید و آن را یک بار در روز بخورید.

23. خرما موثر در درمان کم خونی:

دو عدد خرما را در یک فنجان شیر برای یک شب خیس کنید. صبح روز بعد، خرماها را با معده خالی و با شیرش بخورید.

برای روش جایگزین، شما می توانید برخی از خرماهای خشک را با معده خالی در صبح بخورید، و پس از آن یک فنجان شیر گرم بنوشید.

24. درمان کم خونی با توت کورانت سیاه خشک شده:

10 تا 12 توت کورانت سیاه خشک شده را در آب برای یک شب خیس کنید.

صبح روز بعد آنها را از آب خارج کرده و دانه ها را بردارید.

آنها را هر روز در صبحانه بخورید.

به مدت چند هفته این درمان را انجام دهید.

25. زغال اخته برای درمان کم خونی:

یک فنجان برنج را با دو قاشق چای خوری بذر زغال اخته بپزید. کمی نمک اضافه کنید و آن را یک بار در روز برای حداقل دو تا سه هفته بخورید.

شما همچنین می توانید برگ های زغال اخته را در آشپزی خود بخصوص در سوپ یا سالاد استفاده کنید.

این درمان های خانگی برای بازگرداندن تعداد گلبول های قرمز سالم در افرادی که کم خونی دارند عالی هستند. پیگیری رژیم غذایی متعادل برای جلوگیری از عود این بیماری ضروری است.

درمان های خانگی برای کم خونی - روش های یوگا"

علاوه بر رژیم غذایی و علم کار، یوگا برای کم خونی، یک راه درمان است که بسیاری از افراد آن را انتخاب می کنند. تمرینات یوگا برای بهبود گردش خون به بدن و جلوگیری از کم خونی، مفید هستند. در این بخش از سلامت نمناک بعد از معرفی روش های طبیعی و نسخه های طب سنتی حرکات یوگا برای کم خونی، به ویژه افرادی که دارای ایسکمی هستند، معرفی شده است.

ژست مار برای درمان کم خونی:

ژست مار یکی از موثرترین حرکتهای یوگا برای کم خونی است این عمل برای کشیدن قفسه سینه، شانه ها و شکم، بافت های باسن و تحریک اندام های شکمی کار می کند. به ویژه به کاهش استرس، کاهش سیاتیک و کم خونی به مغز کمک می کند.

ژست شتر از درمان های خانگی برای کم خونی:

هنگامی که بحث درمان های خانگی برای کم خونی پیش می آید، این ژست یوگا برای کاهش کم خونی مناسب است. نه تنها به گردش رگ های خونی به مغز کمک می کنند، بلکه به سیستم گوارش و تولید مثل، ستون فقرات، عضلات پشت، شانه ها و بازوها کمک می کند و انعطاف پذیری ستون فقرات را افزایش می دهد.

درمان های خانگی برای کم خونی - ژست ماهی:

وقتی بحث یوگا برای کم خونی پیش می آید، شما نمی توانید ژست ماهی را از دست بدهید. این عمل برای کشش پوست، کاهش چربی اضافی، بخصوص برای گردش آسان عروق خونی مفید است.

ژست شخم زدن برای سم زدایی بدن:

این حالت برای تقویت غده تیروئید، سم زدایی بدن، ایجاد پوست سالم و افزایش فعالیت اندام های گوارشی موثر است.

ژست رها کننده باد مناسب برای درمان کم خونی:

اثر های خوبی بر فعالیت های اندام های داخلی، تحریک عصب، افزایش جریان خون به پوست، ماساژ پوست و سایر اندام ها می گذارد و به همین ترتیب، ژست خوبی برای کم خونی است.

ژست مثلثی از درمان های خانگی کم خونی:

ژست های مثلثی تاثیر خوبی بر عضلات دارند، به بهبود اندام های شکمی کمک می کنند، قدرت استحکام ستون فقرات را افزایش می دهد، به ویژه برای استحکام روح مفید است. همچنین یک تمرین خوب برای بیماران مبتلا به ایسکمیک و یکی از درمان های خانگی ساده برای کم خونی است.

راهنمایی هایی برای پیشگیری و جلوگیری از ابتلا به کم خونی :

خوردن غذاهای غنی از آهن مانند میوه های خشک، صدف ها، برنج قهوه ای، برگهای سبز، پاستا و نان ساخته شده از آرد کامل و غیره.

مصرف ویتامین B12 از منابعی مانند گوشت و فراورده های لبنی.

ویتامین C باید روزانه مصرف شود زیرا به جذب آهن کمک می کند.

مقدار مناسبی از اسید فولیک را مصرف کنید.

مواد غذایی خود را با خوراکی های خاصی مخلوط کنید، مانند میوه های تازه با کشمش، اسپاگتی با گوشت و سس گوجه فرنگی، و غیره.

فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.

از قهوه و چای به دلیل کاهش جذب آهن دوری کنید و چای، قهوه یا کاکائو را با وعده های غذایی خود نخورید

گرفتن حمام سرد دو بار در روز برای بهبود گردش خون

غذای خود را در قابلمه های آهنی بپزید، برای افزایش میزان آهن

بدن خود را در مقابل نور خورشید صبح زود به مدت 10 دقیقه در روز قرار دهید

عدس و دانه های کل دانه را در رژیم غذایی خود قرار دهید

میوه های تازه و سبزیجات را در رژیم غذایی خود اضافه کنید

چند بار در هفته از یک حمام آب گرم مخلوط شده با نمک اپسوم لذت ببرید

ورزش منظم و انجام تمرینات قدرتی برای افزایش توده عضلانی و مبارزه با خستگی مهم است.

 

 

 

 

 

کدام غذاها حاوی آهن هستند؟

احتمالا اولین چیزی که به عنوان منبع غنی از آهن به گوشتان خورده، گوشت قرمز است. البته که گوشت قرمز منبع خیلی خوبی از آهن است اما بد نیست بدانید غذاها و خوراکی‌های بسیار بیشتری نیز وجود دارند که به صورت طبیعی حاوی آهن هستند.

به طور کل آهن در غذاها به دو شکل یافت می‌شود:

• آهن هِم
• آهن غیر هِم

منابع آهن هِم

آهن هم بیشتر در غذاهای جانوری که حاوی هموگلوبین هستند یافت می‌شود. از جمله این موارد می‌توانیم به گوشت قرمز، گوشت ماهی و گوشت مرغ اشاره کنیم. بهترین نوع آهن که می‌توان از خوراکی‌ها دریافت کرد نیز همین آهن هم است؛ زیرا بیشتر از ۴۰ درصد آن براحتی توسط بدن جذب می‌شود.

بهترین منابع غذایی حاوی آهن هم عبارتند از:

• گوشت گاو
• مرغ و جوجه
• گوشت گوساله
• ماهیانی همچون هالیبوت، ماهی روغن، ماهی پرچ، ماهی آزاد یا تن
• ماهیان صدفی همچون صدف، خرچنگ، صدف دوطرفه

گوش‌های قرمز یا اندامی همچون کبد نیز منابع خوبی از آهن هم هستند.

منابع آهن غیرهم

آهن غیرهم معمولا در منابع گیاهی یافت می‌شود. غلات، گیاهان و غذاهای غنی سازی شده از جمله مواردی هستند که آهن غیرهم را می‌توان در آن‌ها پیدا کرد. این نوع آهن، به صورت غذاهای جانبی و غنی شده در دسترس هستند. همچنین طیف وسیعی از مکمل‌ها نیز شامل آهن غیرهم می‌شوند.

تخمین زده می‌شود که ۸۵ الی ۹۰ درصد کل آهن دریافتی بدن، از طریق منابع آهن غیرهم تأمین می‌شوند. ده تا پانزده درصد آهن مورد نیاز بدن افراد نیز از منابع هم تأمین می‌شود. در نهایت این نکته را هم باید ذکر کنیم که از نظر دسترسی پذیری زیستی، جذب آهن غیرهم، به مراتب ضعیف‌تر از آهن هم است.

منابع غنی از آهن غیرهم عبارتند از :

• غلات غنی سازی شده، برنج، گندم و جو
• سبزیجات با برگ‌های سبز و تیره مثل اسفناج و کلم پیچ
• میوه جات خشک شده همچون کشمش و زردآلو
• حبوباتی مثل عدس و سویا

به صورت خلاصه آهن هم با غذاهای جانوری و آهن غیرهم از طریق منابع گیاهی تأمین می‌شوند. آهن هم نیز بهتر از آهن غیرهم توسط بدن جذب می‌شود.

رابطه کمبود آهن و کم خونی چیست؟

یک بیماری که در یک میلیارد نفر از افراد کره زمین پیدا می‌شود، بیماری کم خونی است. اصلی‌ترین دلیل ایجاد کم خونی نیز فقر آهن یا کمبود آهن است.

فردی که دچار فقر آهن باشد، علائم مختلفی را از خود بروز می‌دهد. نشانه‌هایی مثل خستگی، سرگیجه، سردرد، حساسیت به سرما، تنگی نفس در حین انجام کارهای ساده، همگی جزو علائم فقر آهن به حساب می‌آیند. در کنار این موارد بالینی، کمبود آهن می‌تواند دامنه تمرکز و توجه و توانایی ذهنی را هم کاهش دهد. این موضوع تا جایی پیش می‌رود که بسیاری فقر آهن در دوران کودکی را به کمتر بودن هوش ذهنی (IQ) مرتبط می‌دانند.

کودکان، نوجوانان، زنان در سن تولید مثل و در حین بارداری، از جمله افرادی هستند که در بالاترین سطح از خطر فقر آهن قرار دارند. علت هم این است که بدن آن‌ها به سطح بالایی از آهن نیاز دارد اما این دسته افراد، معمولا آهن کمتری از نیاز خود دریافت می‌کنند.

دیگر افرادی که بعضا در معرض فقر آهن قرار دارند، افراد گیاه‌خوار هستند. دلیلی که گفتیم بعضا، این است که در برخی مطالعات مشخص شده افراد گیاهخوار، حداقل به اندازه افراد گوشتخوار، آهن در رژیم غذایی‌شان یافت می‌شود. اما خب نکته قابل توجه این است که آهنی که افراد گیاهخوار دریافت می‌کنند، از نوع غیرهم است که درصد جذب پایین‌تری دارد.

به همین دلیل افراد گیاهخوار باید حتی آهن بیشتری هم از غذاهای گیاهی خود دریافت کنند تا میزان مناسب آهن به بدن‌شان جذب شود. به طور متوسط توصیه شده تا گیاهخواران، میزان آهن دریافتی خود را ۱.۸ برابر عدد اعلام شده برای گوشتخواران در نظر بگیرند تا جذب ضعیف‌تر آهن غیرهم را جبران کنند.

با چه غذاهایی کم خونی ناشی از فقر آهن را جبران کنیم؟

خوردن غذاهایی که از ویتامین C و ویتامین A و بتاکاروتن غنی هستند، کمک شایانی به جذب بهتر آهن به بدن می‌کنند و افراد مبتلا به کم خونی باید این مواد غذایی را در رژیم غذایی خود بگنجانند. همچنین در کنار این موارد، مصرف گوشت قرمز و گوشت سفید مثل گوشت مرغ و ماهی هم می‌تواند علاوه بر جذب آهن از خود این گوشت‌ها، به افزایش جذب آهن غیرهم از دیگر منابع غذایی هم کمک کند.

غذاهای غنی از ویتامین C

اثبات شده است که ویتامین C در افزایش جذب آهن موثر است. ویتامین C همچنین در جذب بهتر آهن غیرهم هم کاربردی است. از جمله خوراکی‌های مملو از ویتامین C عبارتند مرکبات، سبزیجات با برگ‌های سبز پررنگ، فلفل دلمه، خربزه و توت فرنگی که باید در رژیم غذایی روزانه افراد جای بگیرند.

در یک پژوهش مشخصات اثبات شد که مصرف صد میلی‌گرم ویتامین C همراه با غذا، جذب آهن را می‌تواند تا ۶۷ درصد افزایش دهد. برای همین منظور توصیه شده در کنار مصرف غذاهایی که آهن زیادی دارند، آب مرکبات یا دیگر غذاهای مملو از ویتامین C هم میل کنید تا بتوانید جذب آهن را افزایش دهید.

در رژیم‌های گیاهخواری نیز افراد می‌توانند با اضافه کردن سبزیجات حاوی ویتامین C به وعده‌های غذایی خود، در جذب آهن بهینه شوند.

غذاهای حاوی ویتامین A و بتاکاروتن

دیگر ویتامینی که در جذب آهن تاثیرگذار است، ویتامین A است. این ویتامین را معمولا به واسطه تقویت بینایی شناخته‌ایم اما بد نیست بدانید که ویتامین A در کنار کمک به جذب آهن، به رشد استخوان و سلامت سیستم ایمنی بدن هم کمک می‌کند.

در کنار ویتامین A، مواد غذایی که بتاکاروتن دارند نیز به جذب آهن کمک می‌کنند. برای آشنایی با بتاکاروتن باید بگوییم این ماده یک رنگدانه قرمز یا نارنجی رنگ است که در گیاهان و سبزیجات پیدا می‌شود. این ماده در بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود و به همین جهت اهمیت شایانی دارد.

منابع غذایی غنی از بتاکاروتن و ویتامین A مواردی مثل هویج، سیب‌زمینی شیرین، اسفناج، کلم پیچ، کدو، فلفل قرمز، طالبی، زردآلو، پرتقال و هلو را شامل می‌شوند.

برای اینکه اهمیت اضافه کردن غذاهای حاوی ویتامین A و بتاکاروتن به رژیم غذایی را بهتر متوجه شوید، بگذارید از نتایج یک مطالعه بگوییم. در این مطالعه به صد نفر غذاهایی از جنس غلات آماده داده شده و در نتایج مشخص شده که وجود ویتامین A، میزان جذب آهن را برای برنج تا ۲۰۰ درصد، برای گندم تا ۸۰ درصد و برای ذرت تا ۱۴۰ درصد افزایش می‌دهد.

همچنین در همین مطالعه مشخص شده که اضافه کردن بتاکاروتن به غذاها، جذب آهن از برنج را به بیش از ۳۰۰ درصد و جذب آهن از گندم و ذرت را تا ۱۸۰ درصد افزایش می‌دهد.

مصرف گوشت قرمز، گوشت مرغ و گوشت ماهی

گوشت، مرغ و ماهی علاوه بر اینکه خودشان منبع خیلی خوبی برای جذب آهن هستند، به جذب آهن‌های غیرهم هم کمک می‌کنند. در چندین و چند مطالعه در همین زمینه مشخص شده که افزودن گوشت گاو، مرغ و ماهی به غذاهای غلات‌دار، جذب آهن غیرهم را بین دو تا سه برابر افزایش داده است. به طور دقیق‌تر، اضافه کردن ۷۵ گرم گوشت قرمز به یک وعده غذایی، می‌تواند جذب آهن غیرهم را به اندازه ۲.۵ برابر در مقایسه با غذاهای بدون گوشت افزایش دهد. به بیان دیگر، هر یک گرم گوشتی که به وعده‌های غذایی اضافه می‌شود، تاثیری به اندازه یک میلی‌گرم ویتامین C روی بهینه‌سازی جذب آهن غیرهم دارد و بهتر است مبتلایان به کم خونی در رژیم غذایی خود گوشت قرمز و گوشت سفید بیشتری داشته باشند.

چه مواد غذایی جذب آهن را کاهش می‌دهند؟

در کنار مواردی که گفتیم به جذب آهن کمک می‌کنند، مواد غذایی دیگری هم هستند که جذب آهن را کاهش می‌دهند! در ادامه مهم‌ترین مواد غذایی که در کاهش جذب آهن تاثیرگذار هستند را مرور می‌کنیم.

غذاهای حاوی فتیات

فیتات یا فیتیک اسید در غذاهایی مثل غلات کامل، حبوبات، سویا، مغزهای خوراکی و سبزیجات دانه‌ای خوراکی یافت می‌شود. میزان تاثیر فیتات در کاهش جذب آهن به قدری زیاد است که حتی مصرف درصد کمی از فیتات، می‌تواند تاثیر قابل ملاحظه‌ای در کاهش جذب آهن داشته باشد.

در یک مطالعه مشخص شده که افزودن ۲ میلی‌گرم فیتات به غذاها، پس از اضافه شدن به لایه‌های گندم، جذب آهن را تا ۱۸ درصد کاهش می‌دهد. هنگامی که ۲۵۰ میلی‌گرم فیتات مصرف بشود نیز جذب آهن تا ۸۵ درصد کاهش پیدا می‌کند.

البته جای نگرانی نیست زیرا می‌توان اثر منفی فیتات را با مصرف غذاهای افزایش‌دهنده جذب آهن غیرهم مثل ویتامین C یا گوشت، خنثی کرد.

غذاهای غنی از کلسیم

اهمیت کلسیم در رژیم غذایی برای سالم نگه‌داشتن سلامت استخوان‌ها بر کسی پوشیده نیست. اما خب باید بدانید که این ماده معدنی مهم، می‌تواند جذب آهن را کاهش دهد.

البته این مورد هنوز جای بحث بسیاری دارد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که ۱۶۵ میلی‌گرم کلسیم دریافتی از شیر، پنیر یا مکمل‌ها، جذب آهن را به میزان ۵۰ ال ۶۰ درصد کاهش می‌دهند. این موضوع وقتی خطرناک‌تر جلوه می‌کند که متوجه می‌شویم همیشه به زنان، کودکان و نوجوانان توصیه می‌شود کلسیم بیشتری مصرف کنند و در طرف دیگر، همین گروه از افراد معمولا در خطر فقر آهن هستند.

اما خب برخی مطالعات دیگر نتایج متفاوتی داشته‌اند و مثلا مشخص شده در درازمدت، کلسیم تاثیر چندانی روی جذب آهن ندارد. در نهایت چیزی که فعلا می‌دانیم این است که برای حداکثرسازی جذب آهن، غذاهای غنی از کلسیم را نباید همراه با غذاهای مهم حاوی آهن مصرف کرد.

در زمینه مکمل‌ها نیز می‌توان در صورتی که شرایط مهیا بود، مکمل‌های آهن و کلسیم را در ساعات مختلفی از روز مصرف کرد تا روی یکدیگر تاثیر نگذارند.

غذاهای حاوی پلی‌فنول‌ها

پلی فنول ها در حجم‌های مختلف، در غذاها و نوشیدنی‌های گیاهی یافت می‌شوند. از جمله این غذاها می‌توان به سبزیجات، میوه جات، برخی غلات و سبزیجات دانه دار خوراکی، چای و قهوه اشاره کرد. احتمالا این جمله که «نباید چایی را بلافاصله بعد یا قبل غذا خورد چون باعث کاهش جذب مواد مهم غذا می‌شوند» را شنیده‌اید. اما خب چای با زندگی ما ایرانیان گره خورده و این اواخر قهوه هم به محبوبیت زیادی بین خانواده‌ها دست پیدا کرده است. نکته مهم این است چای و قهوه حاوی درصد بالایی پلی فنول هستند و برای همین نباید در کنار وعده‌های غذایی اصلی مصرف شوند زیرا می‌توانند جذب آهن را کاهش دهند.

این موارد غذایی معمولا مانع از جذب آهن غیرهم می‌شوند. در یک مطالعه مروری، اثبات شده که مصرف یک فنجان چای سیاه، جذب آهن را ۶۰ تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد. این نتیجه گیری مستقل از شدت چای مصرفی (کم، متوسط، زیاد) است.

البته در مواردی که مصرف کنندگان بین وعده‌های غذایی چای می‌نوشند، کاهش جذب فقط در محدوده ۲۰ درصد قرار می‌گیرد.

برای مقابله با آثار منفی پلی‌فنول‌ها، حتما بین مصرف غذاهای غنی از آهن و مصرف چای یا قهوه، چند ساعت فاصله زمانی ایجاد کنید.

دریافت آهن اضافی چه خطراتی دارد؟

اثر سمی آهن ناشی از منابع غذایی، به ندرت مشاهده شده است. پس از مصرف غذاهای آهن دار، بدن از سیستم متعادل کننده‌ خود استفاده می‌کند تا صرفا مقدار آهن مورد نیاز را دریافت کند. البته یکی از گزارشات نشان می‌دهند که اوردوزهای مرگبار، صرفا به ازای مصرف بیش از حد مکمل‌های آهن نیز امکان پذیر هستند.در برخی افراد مبتلا به بیماری هموکروماتوز، میزان آهن خون از حد مجاز فراتر می‌رود. این مشکل معمولا توسط ژنی پدید می‌آید که میزان جذب را افزایش می‌دهد.

سایر علل اورلود آهن، عبارتند از انتقال مکرر خون، دوزهای بالا در رژیم غذایی، و اختلالات نادر متابولیکی. علاوه بر این‌ها، مصرف بیش از حد آهن در بلندمدت، منجر به انباشت مقادیر چشمگیر در کبد و سایر بافت‌ها می‌شود که خوب نیست. ضمنا در این شرایط، احتمال وقوع دیابت، بیماری‌های قلبی و آسیب کبدی نیز افزایش می‌یابد.

نکته مهم این است که شما نباید تحت هیچ شرایطی مکمل آهن مصرف کنید؛ مگر مواقعی که پزشک شما مصرف آن را برای شما تجویز کرده باشد. بنابراین اگر به بیماری کم خونی مبتلا هستید، حتما بهتر است قبل از مصرف سرخود مکمل آهن، با پزشک خود مشورت کنید.

چند نکته برای جذب آهن کافی برای مبتلایان به کم خونی

نکات زیر به صورت خلاصه به مبتلایان به کم خونی کمک می‌کنند تا حداکثر آهن قابل دریافت را از منابع غذایی خود دریافت کنند:

مصرف گوشت قرمز به میزان اندک: بهترین منبع از آهن هم است، و به راحتی جذب می‌شود. مصرف چند مرتبه‌ای این ماده در طول هفته، به جبران کمبود آهن کمک می‌کند و برای مبتلایان به کم خونی مناسب است.

مصرف مرغ و ماهی: این غذاها نیز منبع خوبی برای دستیابی به آهن هم هستند. طیف متنوعی از آن‌ها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

غذاهای غنی از ویتامین C بخورید: با خوردن ویتامین C در وعده‌های غذایی، جذب آهن غیرهم را افزایش بدهید. برای مثال عصاره لیمو روی سبزیجات، مقدار آهن قابل جذب را افزایش می‌دهد.

از مصرف قهوه، چای یا شیر در نزدیک وعده‌های غذایی اصلی اجتناب ورزید: در هنگام خوردن غذاهای سرشار از آهن، از این مواد غذایی اجتناب ورزید. چای و قهوه را بین وعده‌های غذایی میل نمایید.

غذاهای غنی از آهن غیرهم مصرف کنید: اگر گوشت و ماهی زیادی مصرف نمی‌کنید، غذاهای گیاهی مملو از آهن را جایگزین آن‌ها کنید.

اقدامات ضروری برای درمان کم خونی چیست؟

اگر فکر می‌کنید کم خونی و فقر آهن دارید باید سریعا اقدام کنید زیرا خطرات هموگلوبین پایین بسیار جدی است و باید توصیه‌های زیر را در نظر بگیرید.

با دکتر خون و آنکولوژی صحبت کنید

اگر فکر می‌کنید نشانه‌ها یا علائم کمبود آهن را دارید باید برای مراجعه به پزشک اقدام کنید.  آزمایش خون ساده تأیید می‌کند که آیا شما کم خونی فقر آهن دارید یا خیر.

اگر پزشک تأیید کرد که فقر آهن دارید، احتمالاً با افزایش دریافت آهن از رژیم غذایی یا با مکمل‌های آهن، می‌توانید آن را به راحتی درمان کنید.

هدف اصلی درمان، بازگرداندن سطح هموگلوبین به حالت عادی و رفع کم خونی و پر کردن ذخایر آهن است.

در حد امکان اطمینان حاصل کنید که به مقدار کافی آهن از طریق رژیم غذایی دریافت می‌کنید. فقط در صورت توصیه پزشک، مکمل‌ها را مصرف کنید